Osmanlı İlk Dış Borcunu Hangi Devletten Almıştır? Osmanlı İmparatorluğu, asırlar boyunca Avrupa üzerine yaptığı akınlar ile Avrupalıların yüreklerine korku salmış, 16. yüzyılda, devletin en ihtişamlı döneminde, Osmanlı Türkleri Viyana önlerinde görünmüşlerdi. Fakat daha sonraki yıllarda Avrupa’daki siyasal ve ekonomik statü Osmanlılar aleyhine değişim göstermiştir.
Makalede Neler Var?
Osmanlı İlk Dış Borcunu Hangi Devletten Almıştır?
Osmanlı İlk Dış Borcunu Hangi Devletten Almıştır?
Dış Borcun Sebebi: Kırım Savaşı
Daha Kırım Savaşı öncesinde, savaşın gündeme gelmesi ile Osmanlı, müttefikleri olan Fransa ve İngiltere’yle borç anlaşmaları imzalamıştır. Ayrıca Balta Limanı Anlaşmasının imzalanmasıyla da ilk dış borcun alınmasının önü açılmıştır.
İlk Dış Borç İngiltere’den
1854 yılında savaş giderlerinin artması sonucu Padişah Abdülmecid tarafından çıkarılan ferman, borç anlaşmalarının yapılmasına izin veriyordu. Bunun ardından yetkililer hemen Londra bankerleri ile anlaşarak Goldmith and Company ile Dent and Company bankaları ve ayrıca Paris şubeleri ile hükümet arasında dış borcun alınmasını sağlayan anlaşma imzalanmıştır. Bunun hemen ardından 200.000 sterlin tutarındaki ilk dış borç İngiltere’den alınmıştır.
Osmanlı ilk kez 1854 yılı itibariyle dış borç almaya başlamış ve bu süreç 1874’e kadar 15 farklı dış borçlanma olarak devam etmiştir. Bütün bu süre içerisinde hükümetin eline sadece 127 Milyon lira geçmiş olmasına rağmen, toplam borç 239 Milyon lirayı aşmıştır.
Düyun-u Umumiye ve Borçların Tahsilatı Meselesi
1881 yılında, Padişah Abdülhamit devrinde, Osmanlı’nın dış borçlarını denetlemek amacıyla Duyun-u Umumiye adı verilen kurum kurulmuştur. Anlam itibariyle Düyun’u Umumiye, “Genel Borçlar” demektir. Ayrıca 1881’de çıkarılan bir kararname ile alınan tüm borçlar yeniden yapılandırılmıştır. Yeni kurulan bu kurumun yetkilileri, devletin elde ettiği gelirlere el koyarak, parayı alacaklı ülkelerin hesabına aktarmış ve ayrıca yeni koyulan vergilerin idaresini de ele geçirmişlerdir. Bunun sonucunda Osmanlı Devleti, ekonomik bağımsızlığını kaybetmiş ve ardından yavaş yavaş siyasi bağımsızlığını da kaybetmeye başlamıştır.
